بررسی ویژگیهای نحوی کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران

کودکان دچار معلولیت های چندگانه ، از جمله فلج مغزی اسپاستیک ، معمولاً دارای اختلال در عملکردهای سر و اندام های دهانی – چهره ای هستند. این اختلالات اغلب با اختلالات زبانی که منشأ عصبی دارند در ارتباط اند. پژوهش حاضر نیز با توجه به اختلال در وضعیت و حرکت سر و اندام های دهانی – چهره ای ، به بررسی ویژگی های نحوی کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران اختصاص دارد . بدین منظور 6 کودک 7 ساله دختر آموزش پذیر ، مبتلا به فلج مغزی، واقع در مجتمع آموزشی و توانبخشی توانخواهان منطقه 2 شهر تهران، پس از معاینه مستقیم و بررسی وضعیت و حرکت اندام های مربوطه و نیز با ضبط صدا و استخراج نمونه های گفتاری مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به سوال های پژوهش که عبارتند از : 1- آیا بین عملکردهای سر و اندام های دهانی – چهره ای و تولید ویژگی های نحوی کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد یا صرفاً تولید با نوعی تأخیر همراه است؟ 2- با توجه به عملکردهای سر و اندام های دهانی – چهره ای آیا تفاوت توانایی های تولید نحو در کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران از نوع کیفی است یا کمّی ؟ محقق داده ها را با مبانی نظری انطباق داده و با کمک آزمون u من - ویتنی آنها را به صورت جداول و نمودارهای آماری، نمایش داده و این نتایج راحاصل کرده است که بین عملکردهای سر و اندام های دهانی – چهره ای و تولید ویژگی های نحوی کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد و تولید نحوی صرفاً با نوعی تأخیر همراه نیست . همچنین به نظر می رسد با توجه به عملکردهای سر و اندام های دهانی – چهره ای ، توانایی تولید نحو در کودکان آسیب دیده مغزی کلاس اول آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران درمقایسه با کودکان عادی از نوع کیفی است نه کمّی .